Amoryci to semicki lud, który na przełomie III i II tys. p.n.e.opanował większą część Mezopotamii, Palestyny i Syrii. Po upadku państwa nowosumeryjskiego przejęli władzę w większości miast jak np. Aszur, Esznunna, Larsa, Isin, Babilon, czy Mari. Poszczególni władcy stale ze sobą ze sobą rywalizowali, raz zyskując nowe tereny, a innym - tracąc je. Najwybitniejszymi z nich to Hammurabi, twórca potęgi Babilonii i Szamszi-Adad I, twórca pierwszego imperium na terenie Asyrii. Amoryci zaadaptowali kulturę sumero-akadyjską. Nawet przejmowali panteon lokalnych bóstw, dodając do niego tylko trochę elementów swojej rodzimej religii.
W tym samym czasie co w Mezopotamii, Amoryci osiedlili się również w Syrii i Palestynie, gdzie stali się dominującym czynnikiem etnicznym. Zostali oni podbici przez Hebrajczyków w XIII w.p.n.e. (co zostało opisane w Biblii). Jednak upadek syryjskich i palestyńskich Amorytów wiąże się głównie z napadem tzw. Ludów Morza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz