Cywilizacja minojska jest najstarszą cywilizacją w Europie. Powstała ona na Krecie ok. 2000 r.p.n.e. Jej zmierzch nastąpił po wybuchu wulkanu Thira na pobliskiej wyspie Santoryn w ok. 1628 r.p.n.e. oraz najazd Achajów w ok. 1450 r.p.n.e. Najbardziej charakterystyczną cechą tej cywilizacji są pałace, które nie były tylko siedzibą władcy, ale też centrum życia społecznego i gospodarczego oraz magazynem żywności i surowców. Co ciekawe, nie miały one murów obronnych. Znaleziono też niewielką ilość broni.
 |
| ruiny pałacu w Knossos |
Ludność zajmowała się rolnictwem (gł. uprawa winogrona i oliwy), rzemiosłem oraz handlem (w tym dalekosiężnym gł. cyną). Kreteńczycy posługiwali się kreteńskim pismem hieroglificznym, powstałym na podstawie pisma egipskiego. Potem przekształciło się ono w pismo linearne A. Obydwu jednak nie udało się odczytać, gdyż ludność minojska posługiwała się językiem niepodobnym do żadnego współcześnie istniejącego.
Najsłynniejsze pałace powstały w Knossos (w mitologii greckiej siedziba króla Minosa, od którego powstała nazwa cywilizacji), Fajstos i Malia. Wznosiły się wśród zabudowy miejskiej. Ok. 1700 r.p.n.e. pałace zostały, nie wiadomo czemu, gruntownie zniszczone. Nastąpiło jednak szybkie odbudowanie pałaców, na których pojawiły się duże freski, w których widać wpływy egipskie. Malowano przede wszystkim sceny z życia codziennego i obrzędów świątecznych. Znane są też liczne znalezione figurki z gliny, fajansu, kości słoniowej, czy brązu, przedstawiające ludzkie postacie oraz bogato zdobiona ceramika.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz