Państwo starohetyckie

Państwo starohetyckie to starożytne państwo istniejące na terenie Anatolii w latach 1650-1380 p.n.e. Rządzone było przez wielkich króli z ludu Hetytów.

Rys historyczny:

• Hattusilis I panował w latach ok. 1650-1620 p.n.e. Początkowo panował w mieście Kussara. Podbił on pozostałe hetyckie miasta-państwa. Skonsolidował on państwo, które obejmowało większość Anatolii. Przeniósł też stolicę do Hattusy. Zaczął on ekspansję na tereny Syrii i Mezopotamii. 
• Mursilis I panował w latach ok. 1620-1590 p.n.e. Podbił Syrię, a potem Babilonię. Udało mu się też pokonać Hurytów. Został zamordowany w wyniku spisku.
• Hantilis panował w latach ok. 1590-1560 p.n.e. Za jego panowania rozpoczął się powolny upadek królestwa. Huryci odebrali mu Syrię. Poza tym coraz częściej dawali o sobie znać Kaszkowie, mieszkający w północno-zachodniej części Anatolii. W celu ochrony rozpoczęto fortyfikację stolicy Hattusy.
• za kolejnych władców królestwo utraciło kolejne terytoria; władza często zmieniała się w wyniku zamachu stanu
• Telipinus panował w latach ok. 1525-1500 p.n.e. Ustabilizował stosunki wewnętrzne i wprowadził dziedziczność tronu. Wprowadził zakaz mordowania członków dynastii królewskiej, nawet przez jej członków.
• kolejni władcy toczyli walki z królestwem Kizzuwatny, znajdującego się w południowo-wschodniej Anatolii; nie byli w stanie odbudować potęgi państwa hetyckiego.