Wieki Ciemne w Babilonii

Wieki Ciemne to okres w historii Babilonii, trwający w latach 1155-626 p.n.e. Charakteryzuje się on ubogimi źródłami pisanymi. Panowały wtedy następujące dynastie:

• IV dynastia (II dynastia z Isin) - panowała w latach ok. 1155-1026 p.n.e. Jej założycielem był Marduk-kabit-ahheszu (1155-1140 p.n.e.), który przejął władzę nad Babilonią, po najeździe Elamitów. Najwybitniejszym władcą z tej dynastii był Nabuchodonozor I (panował w latach 1126-1105 p.n.e.), który pokonał Elam i odzyskał posąg boga Marduka. Później jednak Babilonia znów zaczęła tracić na sile z powodu klęsk głodu i najazdów Aramejczyków. 
• V dynastia (II dynastia z Kraju Nadmorskiego) - panowała w latach ok. 1026-1006 p.n.e.
• VI dynastia (Dynastia z plemienia Bazi) - panowała w latach ok. 1006-986 p.n.e.
• VII dynastia (Dynastia elamicka) - panowała w latach ok. 986-980 p.n.e.
• VIII i IX dynastia (Dynastia E) - panowały(a) w latach ok. 980-732 p.n.e. Musiały się zmierzyć z najazdami nomadów oraz z potężnym państwem asyryjskim.
• X dynastia (Dynastia asyryjska) - panowała w latach ok. 732-626 p.n.e. Jest to okres bezpośredniej zwierzchności Asyrii nad Babilonią.