Hebrajczycy

Hebrajczycy to starożytny lud semicki, będący przodkiem dzisiejszych Żydów. Siebie samych nazywali Izraelitami, od imienia swego legendarnego założyciela. Podzieleni byli na 12 plemion, pochodzących od imion synów Izraela: Rubena, Symeona, Lewiego, Judy, Dana, Neftaliego, Gada, Asera, Isachaara, Zabulona, Józefa (plemię to zostało podzielone na dwa plemiona: Efraima i Manassesa, nazwane od imion synów Józefa) i Beniamina. Początkowo byli ludem koczowniczym, hodującym owce, bydło i wielbłądy i posługiwali się językiem hebrajskim. Czcili tylko jednego boga Jahwe, acz nie negowali istnienia innych.

rozmieszczenie plemion Izraela

     Prawdopodobnie na przełomie XIII i XII w.p.n.e., pod wodzą Mojżesza z plemienia Lewiego, uciekli z Egiptu, gdzie byli prześladowani. Wędrowali do Kanaan, który był krainą obiecaną im przez Jahwe. Ich przywódca dostał na górze Synaj tablice z 10 przykazaniami. Wtedy też zbudowano Przybytek Mojżeszowy, swoistą przenośną świątynię, w której znajdowała się Arka Przymierza. Pieczę nad nią sprawować mieli kapłani. Pierwszym arcykapłanem był Aaron, brat Mojżesza. Funkcja ta była dziedziczna. Stworzono funkcję sędziego, który mieli początkowo pomagać Mojżeszowi w rządzeniu.
    Hebrajczycy po przejściu Półwyspu Synaj, okrążyli królestwo Edomu i pod wodzą Jozuego zaatakowali Zajordanie, a stamtąd Kanaan. Mojżesz nie dożył tej chwili. Podbili mieszkające tam ludy Kananejczyków, Aramejczyków, Amorytów i wielu innych. Większość z nich wybili, a resztę uczyniono niewolnikami. Podzielili między siebie zdobyczne tereny. Swego przydziału nie dostali tylko lewici (potomkowie Lewiego). Ich zadaniem była opieka nad Przybytkiem. Od Aramejczyków zapożyczyli alfabet i przystosowali do swego języka. Hebrajczykami wciąż rządzili sędziowie. Jednak w sytuacji, gdy byli oni ciągle nękani atakami ludów sąsiednich, zdecydowano się na stworzenie jednego wspólnego państwa z królem na czele ok. 1025 r.p.n.e., które trwało do 931 r.p.n.e. Nastąpił wtedy rozpad na dwa królestwa: Judy i Izraela. Obydwa państwa z czasem uległy Asyrii i Babilonii. Wtedy też rozpoczyna się okres diaspory żydowskiej oraz powstawania judaizmu i Biblii. Język hebrajski zaczął z kolei wychodzić z codziennego użytku, na rzecz aramejskiego. Pozostał tylko jako język liturgiczny.