Okres sędziów

Okres sędziów to okres w historii Izraela (prawdopodobnie lata 1150-1025 p.n.e.), w którym to władzę nad Hebrajczykami sprawowali sędziowie. Byli oni powoływani przez boga Jahwe na ten urząd  i pełnili go dożywotnio. Pochodzili z różnych plemion izraelskich i prawdopodobnie nie raz zdarzało się, że w jednym czasie było więcej niż jeden sędzia. Ich rolą było zażegnywanie sporów, ale również dowodzenie wojskami. Gdy Izraelici należycie czcili Jahwe, mogli cieszyć się pokojem i dobrobytem. Z kolei gdy odwracali się od niego i zaczynali czcić lokalne bóstwa, takie jak Baal, czy Asztarte, zostawali podbijani przez sąsiadów.

Do ważniejszych sędziów należą:

• Otniel pochodził z plemienia Judy i uznaje się go za pierwszego sędziego; uwolnił Izrael przed niewolą Aramejczyków;
• Ehud pochodził z plemienia Beniamina; uwolnił Izrael przed niewolą króla Moabu;
• Barak za namową prorokini Debory wyruszył przeciwko wojskom Kananejczyków i pobił ich, uwalniając Hebrajczyków z ich jarzma;
• Gedeon pochodził z plemienia Manassesa; pokonał koczownicze plemiona Madianitów i Amalekitów; zwalczał kult Baala na terenach zamieszkanych przez Izraelitów;
• Jefte również pochodził z plemienia Manassesa; wyzwolił Hebrajczyków spod panowania Ammonitów, a potem pokonał jeszcze Efraimitów;
• Samson pochodził z plemienia Dana; skutecznie walczył z Filistynami, dzięki swym niezwykłym możliwością, danych mu przez Jahwe; został przez nich jednak pojmany
• Samuel pochodził z plemienia Lewiego; walczył z Filistynami i kultami innych bogów niż Jahwe; był też ostatnim sędzią i namaścił pierwszego króla żydowskiego Saula.