Państwo nowohetyckie

imperium hetyckie

Państwo nowohetyckie istniało w latach 1380-1178 p.n.e. na terenie Anatolii. Było ono bezpośrednim kontynuatorem państwa starohetyckiego. Hetyci znów stworzyli imperium.

Rys historyczny:

• Tudhalijas II - twórca nowej dynastii i państwa nowohetyckiego. Podbił Isuwę, bogatą w miedź krainę na wschodzie Anatolii. 
• Arnuwandas I - jego panowanie zostało naznaczone ciągłymi najazdami ludu Kaska, którzy prawdopodobnie złupili Hattusę, stolicę imperium.
• Suppiliuliumas I - twórca militarnej potęgi Hetytów. Panował w latach ok. 1344-1322 p.n.e. Udało mu się pokonać Kaszków. Podbił królestwo Kizzuwatna w południowo-wschodniej Anatolii oraz większą część Syrii. Postanowił skorzystać z osłabienia wewnętrznego Mitanii i wysłał tam swe wojska. Dopiero trzecia z nich doprowadziła do zdobycia stolicy, Waszukanni i osadzenia tam marionetkowego władcę, Szattiwazę. 
• Mursilis II - panował w latach 1321-1295 p.n.e. Uciszył on bunty Syryjczyków i Kasków. Zbudował on też umocnienia na granicach: zachodniej (z królestwem Arzawa) i północnej (z Kaszkami).
• Muwatallis II - panował w latach 1295-1272 p.n.e. Przeniósł stolicę z Hattussy do Tarkuntaszy, dalej od, sprawiających problemy, Kaszków. W 1275 r.p.n.e. stoczył nierozstrzygniętą bitwę pod Kadesz z faraonem Ramzesem II.
• Mursilis III - panował w latach 1272-1267 p.n.e. Przeniósł stolicę z powrotem do Hattussy. Władzę stracił po przegranej wojnie ze swym wujem Hattusilisem III (panował w latach 1267-1237 p.n.e.).
• Suppilulimas II - panował w latach 1207-1178 p.n.e. Jego panowanie stało pod znakiem niszczycielskich najazdów ludów sąsiednich oraz tzw. Ludów Morza, którzy zburzyli Hattusę. Państwo nowohetyckie przestało istnieć.

Po zniszczeniu Hattusy, centrum kulturowe Hetytów przeniosło się do miast północno-wschodniej Anatolii i północnej Syrii, gdzie powstały liczne późnohetyckie miasta-państwa.