Epoka żelaza

dymarka

Epoka żelaza to ostatnia epoka prehistorii. Zależnie od  występowania, ma różne ramy czasowe. Najważniejszą cechą tego okresu jest oczywiście powszechne użycie żelaza do wyrobu narzędzi i broni. Zastąpiło ono brąz, gdyż jest to materiał bardziej dostępny, a także twardszy.
   Najczęściej wydobywano żelazo z tzw. rud darniowych (skała osadowa, powstająca na terenach podmokłych), gdzie zawartość tego pierwiastka stanowi 30-50%. Rudy te były łatwo dostępne, gdyż występowały blisko powierzchni ziemi. Po wydobyciu rudy oddzielano czyste żelazo od zanieczyszczeń, poprzez wytapianie (najpierw w ogniskach otwartych, a potem w dymarkach).
    Jako pierwsi wytop żelaza opracowali Hetyci ok. 1500 r.p.n.e. Początkowo jednak używano go jako materiału do wyrobu biżuterii i statuetek. Stamtąd umiejętność ta rozprzestrzeniła się na cały Bliski Wschód i Europę. W Indiach i Chinach doszło do niezależnych odkryć wytopu tego surowca.

Epoka  żelaza w różnych częściach  świata:

• Bliski Wschód
• Afryka
• Europa
• Azja Południowa
• Daleki Wschód