Wieki ciemne to okres w historii Grecji, trwający w latach 1100-800 r.p.n.e. Nazwa pochodzi od bardzo skromnych źródeł archeologicznych i zupełny brak - pisanych. Jest to czas wyludnienia się Grecji, zubożenie kultury materialnej i zanik kontaktów zewnętrznych.
Po upadku cywilizacji mykeńskiej, wyszło z użycia pismo linearne B. Nie powstało na razie nic w zamian. Na ok. 1000 r.p.n.e datuje się początek epoki żelaza na terenie Grecji. Jej mieszkańcy zapoznali się z obróbką żelaza najprawdopodobniej od mieszkańców Cypru.
Wiele miast i krain wyludniło się w wyniku ciągłych wojen. Najbardziej dotknęło to Peloponez, który został zasiedlony przez Dorów (lud grecki, przybyłe z północy). Napór najeźdźców zmusił Achajów do ucieczki na zachodnie wybrzeża Azji Mniejszej. W efekcie Morze Egejskie stało się wewnętrznym morzem Greków. Na terenach rodzimych pozostali tylko mieszkańcy Attyki (w tym Aten) oraz niedostępnej Arkadii.
